همینجوری صاف بیایم و صاف بریم و هیچ اتفاقی نیفته?
بعدا سیبی بشیم،خورده بشیم،تو مغز یه آدم دیگه بتونیم تبدیل به فکر بشیم. یا گلی بشیم،ایده بشیم تو ذهن یه نویسنده،یه نقاش، یا مسبب یه حس خوب تو آدما .
خب چرا الان نباشیم?بذار از سیب و گل بعد از رفتنمون کم تاثیر تر نباشیم
(همه اش "باش" شد!)
درباره این سایت